(Annabeth)

Jak tylko zobaczyłam Thalie wiedziałam że coś jest nie tak, wyglądała okropnie miała zaczerwienione oczy jakby przed chwilą płakała. Nico wyglądał jeszcze gorzej cały się trząsł i szlochał. Chiron pokłusował w ich stronę, a ja pobiegłam za nim. Szukałam wzrokiem Percego, zdziwiłam się że nie pobiegł się przywitać i ... wszystko zrozumiałam.

- Nie nie nie

Mój świat legł w gruzach. Patrzyłam na Thalie a ona na mnie rozumiałyśmy się doskonale.Percy zginął przepowiednia mówiła o nim.

- Annabeth, Percy nie żyje - powiedział Nico

- Gdzie jest?

- Jego duch właśnie wchodzi do namiotu sądu

- To potworna wiadomość - powiedział Chiron - Thalo zbierz cały obóz musimy uczcić jego pamięć.

- Dobrze - powiedziała i pobiegła w strone domków

Nico poszedł na wzgórzę do sosny, ruszyłam za nim.

- Obiecałem Percyemu że przekaże jego przeprosimy prosił abym go tutaj zaniósł

- Gdzie jest jego ciało

- Koło drzewa Thalii

Pobiegłam do sosny i zobaczyłam go, musiał dzielnie walczyć, bo pokrywał go pył z potworów. Oszczep tkwiący w jego boku był cały we krwi. Patrząc na niego zaczęłam płakać. Zauważyłam Nica za sobą.

- Czy jest jakiś sposób aby go przywrócić do życia?? - spytałam

- Nie wiem, to zależy od niego, jeżeli będzie chciał wrócić to spróbuje jakiś znaleźć.

- Zaraz po ceremoniach pogrzebowych, proszę cię udaj się do podziemia i z nim porozmawiaj.

- Dobrze, Bianca nie chciała wrócić, a ja już wtedy szukałem sposobów i nic nie znalazłem.

- Nie martw się coś wymyślimy, może Rachel pomoże. Gaja wciąż działa a my straciliśmy jednego z siedmiorga. Świat zostanie zniszczony jeśli nam się nie uda.

- Spoko ale trzeba mu przygotować całun

- Ja się tym zajmę, wież mi będzie niesamowity

Po chwili Nico poszedł a ja zostałam sama nad ciałem Percyego. On musi wrócić, po prostu musi. Potem poszłam do domku szyć niebieski całun.